Diagnoza: REFLUKS

Diagnoza: refluks

3 miesiąc Alicji.

1:00  w nocy

„aaaa łeeee” mała znowu nie śpi.

- znowu głodna?

- niemożliwe, niedawno jadła.

„aaaa łeeee” przez następną godzinę staram się uspokoić dziecko. 

Kładę na niej dłoń szepczę „szszszsz”. 

Nie pomaga. 

Biorę na ręce, tulę. 

Nie pomaga. 

Śpiewam.

Nie pomaga. 

Cała czerwona zanosi się od płaczu.

Kolki? Już je pożegnałyśmy,

Mała chyba jednak jest głodna. Zwija rączki w pięści i pakuje do buzi. 

Ociera się o mnie, ssie mi szyję i wszystko co znajdzie się w pobliżu jej ust.

- a jednak, chce jeść.

Siadam, owijam Alicje w kocyk. 

Daję jeść.

„omomomom” Mała je przez najbliższe 20 minut.

Tak, a jednak to był głód.

Zmylił mnie rodzaj płaczu. Poza tym, przecież jadła 2 godziny temu…

Odbijamy.

Alicja nigdy nie miała z tym problemu. Ledwo przełoży się dziecko przez ramię a od razu słychać głośne "bek"

Po chwili jednak mała wydaje z siebie przeraźliwy pisk.

„chlust!”

Chlusta.

Dosłownie, jak w scenach z horrorów.

To już nie „zwykłe” ulewanie.

Znów pisk. Mała cała czerwona.

„chlust!”

Pół kołdry mokra.

Naszej. Dużej kołdry.

Zjadła pewnie z 150 ml mleka i sądząc po ilości całość zwróciła.

Bidulka.

Kolejne dni i noce wyglądają tak samo.

Mała je niespokojnie.

Cały czas jest niecierpliwa.

Wierci się. Uderza główką na boki.

Nie lubi leżeć. Po pół godziny budzi się z piskiem.

Co chwila coś przeżuwa – to pokarm, który zwraca jej się do ust.

Piszczy.

Płacze.

Są chwile, że ja wraz z nią.

Z bezsilności.

Diagnoza: refluks.

Typowe objawy: niespokojne jedzenie, płacz, chlustanie.

Diagnozę potwierdza lekarz.

Leczenie?

Leki zobojętniające pH w żołądku.

Ułożenie w łóżeczku pod minimum 30 stopniami (w tym celu można użyć specjalnego klinu pod 

materacyk lub podłożyć książki pod nóżki łóżeczka).

Karmienie w pozycji pionowej.

Zagęszczanie pokarmu.

Można podawać zagęszczacz przed karmieniem. Ale problem pojawia się, gdy dziecko karmione łyżeczką  zagęszczaczem o konsystencji gęstego kisielu ma odruch wymiotny, jak Alicja.

Można też sporządzona z zagęszczacza papkę nałożyć na sutek przed karmieniem. Niektóre egzemplarze jednak, jak Alicja, wtedy odrzucają pierś.

I wreszcie można zagęszczacz podać do mleka. Jeśli dziecko karmione jest piersią trzeba to mleko najpierw odciągnąć.

Zagęszczam pokarm.

Znów jestem zmuszona więc na romans z laktatorem.

Pierwszy raz, gdy przez pierwsze tygodnie ból przy karmieniu był dla mnie nie do wytrzymania.

Potem, gdy okazało się, że Alicja nie toleruje laktozy - częsta przypadłość niedojrzałego przewodu pokarmowego, szczególnie u dzieci urodzonych przed planowanym terminem jak Alicja.

Wtedy odciągałam pierwsze mleko, w którym najwięcej jest laktozy i wylewałam. 

Ten kto wynalazł laktator powinien dostać Nobla (zaraz po tym, kto wynalazł zmywarkę do naczyń ;)

Dla niewtajemniczonych: Laktator to takie urządzenie, które pozwala matkom karmiącym piersią powrót do pracy czy wyjście na kawę bez potomka u piersi i bez konieczności karmienia go w tym czasie mlekiem modyfikowanym.

Więc teraz odciągam pokarm a potem dodaję do butelki zagęszczacz.

Alicja je 5 -6 razy na dobę. Tzn., że aby odciągnąć wystarczająca ilość pokarmu na jej posiłki potrzebuję dziennie ok 3 godzin spędzonych z laktatorem.

Walczymy.